Το ερευνητικό έργο: «Ανισότητες και ψυχική καταπόνηση: κοινωνικές συνθήκες, δρώντες και ιδεολογίες των επαγγελματιών στην σύγχρονη Ελλάδα» εξετάζει τις ταξικές ανισότητες στην ψυχική υγεία σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης για την χώρα και τους πολίτες της. Η μελέτη της ταξικής διάστασης της ψυχικής υγείας ενδιαφέρεται για την διαφοροποιημένη πρόσβαση των κοινωνικών υποκειμένων σε υλικούς, κοινωνικούς και συμβολικούς πόρους, την κοινωνικο-οικονομική κατανομή των αντίξοων συνθηκών ζωής, χρόνιες δυσχέρειες και αρνητικά γεγονότα ζωής, όπως και την κοινωνικο-οικονομική κατανομή των στρατηγικών αντιμετώπισης που τα κοινωνικά υποκείμενα αναπτύσσουν ή εμποδίζονται να αναπτύξουν. Βασική υπόθεση εργασίας του ερευνητικού έργου θεωρεί ότι τα ατομικά σχέδια και οι προσωπικές τροχιές ζωής διαμορφώνονται σε σημαντικό βαθμό από την ταξική προέλευση και την ταξική θέση των κοινωνικών υποκειμένων στην κοινωνική δομή. Αναγνωρίζουμε σ’ αυτή την σχέση δομής και δρώντος υποκειμένου, το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν τα πολιτισμικά νοήματα και οι κοινωνικές αναπαραστάσεις ως βασικά στοιχεία του ιδεολογικού περιβάλλοντος. Πρόκειται για ένα διεπιστημονικό σπονδυλωτό ερευνητικό πρόγραμμα με τρία διακριτά ερευνητικά αντικείμενα.

Το πρώτο ερευνητικό αντικείμενο αντλεί από την κοινωνική θεωρία του στρες με κύριο εκπρόσωπο τον Pearlin και εξετάζει την σχέση ανάμεσα στο κοινωνικό στρες, τις καθημερινές πρακτικές των κοινωνικών δρώντων, την πρόσβαση τους σε πόρους και την ψυχική τους υγεία. Σύμφωνα με το μοντέλο της κοινωνικής αιτιότητας και την εμπειρική του τεκμηρίωση, τα νοικοκυριά που ανήκουν σε ασθενέστερα κοινωνικά-οικονομικά στρώματα εκτίθενται συχνότερα και με μεγαλύτερη ένταση σε μακροχρόνιες κοινωνικο-οικονομικές αντιξοότητες, όπως ανεργία, διαχρονικές υλικές δυσχέρειες, υποβαθμισμένη κατοίκηση, εγκληματικότητα, περιορισμένη πρόσβαση σε πόρους αλλά και απρόβλεπτα αρνητικά γεγονότα ζωής, σε σύγκριση με τα νοικοκυριά που ανήκουν στα προνομιούχα στρώματα. Η διαφορική έκθεση σε ψυχοπιεστικούς παράγοντες έχει συνδεθεί στη βιβλιογραφία με αρνητική ψυχική υγεία. Η μελέτη μας στοχεύει να διερευνήσει εμπειρικά αυτή την σχέση (συνθήκες ζωής και ψυχική υγεία) στο γενικό πληθυσμό σε δύο κοινωνικο-οικονομικά αντιθετικές περιοχές του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης και σε μια τρίτη ενδιάμεση περιοχή μέσα από ένα θεωρητικά θεμελιωμένο μεθοδολογικό σχεδιασμό και τη διεξαγωγή 300 πρόσωπο με πρόσωπο συνεντεύξεων. 

Το δεύτερο ερευνητικό αντικείμενο του έργου αντλεί, επίσης, από την κοινωνική θεωρία του στρες και ενδιαφέρεται να εξετάσει πώς ένα σημαντικό γεγονός αλλαγής ζωής και ταυτόχρονα μια χρόνια συνθήκη ζωής όπως το μεγάλωμα παιδιού/ιών στο φάσμα του αυτισμού μπορεί να έχει ταξικά διαφοροποιημένο αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των μητέρων. Μέσα από τις σε βάθος ποιοτικές συνεντεύξεις με μητέρες από διαφορετικές ταξικές θέσεις εξετάζουμε τις εσωτερικές και θεραπευτικές διαδρομές που ακολούθησαν, τη διαφορική τους πρόσβαση σε πόρους, την κοινωνική στήριξη και το επίπεδο της ψυχικής τους καταπόνησης. Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου ερευνητικού αντικειμένου, δίνεται επίσης βήμα σους ενήλικες με αυτισμό να μιλήσουν οι ίδιοι για το πώς βιώνουν την κατάσταση τους και τον τρόπο που οργανώνουν τη ζωή τους και την καθημερινότητα τους.

Το τρίτο ερευνητικό αντικείμενο ενδιαφέρεται για τη μελέτη των ακραίων ψυχικών εμπειριών και της βιωμένης εμπειρίας στην ιδιάζουσα κατάσταση της ψυχικής κατάρρευσης μέσα από τις βιογραφικές αφηγήσεις των ανθρώπων που έχουν βιώσει την ψύχωση και έχουν ακολουθήσει διαφοροποιημένες θεραπευτικές διαδρομές. Η διάκριση μεταξύ της ‘παραδοσιακής’ και της ‘εναλλακτικής’ θεραπευτικής διαδρομής που εφαρμόσαμε στο μεθοδολογικό μας σχεδιασμό είναι δοκιμαστική, και την αξιοποιήσαμε μόνο σχηματικά για να αναδείξουμε τις πιθανές διαφορές στα θεραπευτικά τοπία της ψύχωσης. Σ’ αυτά τα τοπία αναζητούμε μέσα από τις αφηγήσεις των ανθρώπων με ψυχωσικές εμπειρίες αλλά και τις ρητορικές των επαγγελματιών τις διασταυρώσεις ανάμεσα σε πολιτισμικές εικόνες και νοήματα, τις ευρύτερες αναπαραστάσεις για την παρουσίαση του εαυτού και την ταυτότητα, τις θεραπευτικές προσδοκίες, τις υποκειμενικές και συλλογικές στρατηγικές των δρώντων υποκειμένων, και τις σχέσεις ισχύος και κοινωνικού ελέγχου.